Het was een mooie avond, net aangekomen in Bilbao zat ik samen met mijn lief aan een tafeltje in het oude centrum.
Het regende pijpenstelen, maar de pintxos werden om 23.15 uur nog volle bak aangevuld en ook de plank met vele flessen rode wijn stelde me gerust:
die ging ik vanavond niet opkrijgen.
Nou kan ik mezelf in minstens vijf talen heel goed uitdrukken als ik honger en dorst heb,
maar dat viel hier tussen de locals toch een klein beetje tegen.
Aan Engels deden ze niet (zaten toch niet in Frankrijk?) en aan liefdevolle, geruststellende blikken ook niet.
Normaal gesproken reden om verder te kijken.
Maar het was dus al 23.15 uur, en ik was echt wel een beetje bang dat alles tegelijk dicht zou gaan.
Ik zag mezelf in gedachten al huilend met mijn rug tegen de dichte voordeuren van pintxos-paradijzen zitten.
Daarbij werden er bij de mensen naast ons net een soort tostada’s geserveerd met krabsalade,
een niet te klein streepje mayonaise en afgetopt met een gamba.
Een volwassen exemplaar gamba welteverstaan. Zo eentje die je niet in minder dan twee happen weg kan krijgen.
Ik was om. Hier gingen we niet meer weg. Dan maar geen aardige bediening.
Ze hoeven tenslotte ook niet op mijn verjaardag te komen, hè!
Wij bestellen het een en ander, waaronder een vino tinto (voor ondergetekende) en een vino blanco (lokale druif txakoli. Smaakt zoals hij klinkt).
Mijn glas werd voor mijn neus ingeschonken, helaas was de fles leeg voordat mijn glas tot op acceptabel niveau gevuld was.
De onaardige oberito knikte ter afsluiting naar ons en ging ervan door.
Ik erachter aan; “Señor, no good he!! C’est solo un poquito…” (ja klopt: Nederlands, Engels, Frans en fantasie-Spaans door elkaar)
Maar de boodschap kwam over en er werd een nieuwe fles Rioja reserva opengetrokken en de ontbrekende helft werd aangevuld.
Opgelucht ging ik weer zitten en rook aan mijn wijn.
Meteen een mega reset van alles hier in een flinke snuif van mijn Rioja.
De kracht van wijn is toch op geen enkele manier te onderschatten, hè!
Behalve Iberico (jaaaa, die werd gesneden op het moment dat we hem bestelden…) verschenen ook de, door mijn lief bestelde, bitterballen.
Met Iberico-ham in plaats van runderragout. Love it.
Ik zag die ballen liggen, en wat mij meteen opviel: ze waren niet helemaal rond.
Sterker nog, de kant waar ze op lagen, daar deukten ze in. Kon er niet mee knikkeren, zeg maar.
En dat is geen goed nieuws — dat is fantastisch nieuws! Want dat betekent dat het korstje van de bitterballen in kwestie heel dun was. Toch?
Alsjeblieft, alsjeblieft, alsjeblieft: laat dit het teken zijn dat het korstje heel dun is
en niet het teken dat de vriezer hier al een paar keer zonder stroom heeft gezeten, waardoor ze ontdooiden,
ineen zakten en weer opnieuw bevroren toen de stekker van de vriezer er weer in ging.
Het gepraat om mij heen vervaagde in een geruststellend geroezemoes —
meestal een goed teken als ik in een een-tweetje met eten en drinken zit. Ik nam een hap en… bulls eye!! Dun korstje it is!
Ik ga nu iets zeggen waar de meeste Kwekkeboom-lovers het niet mee eens zullen zijn:
Veel beter dan een dikker. Het korstje is namelijk slechts het bijvoeglijk naamwoord bij de bitterbal.
De enige — ik herhaal, enige — reden van zijn bestaan is het bijeenhouden van die heerlijke ragout die erin zit.
Dáár draait het om!
Tuurlijk is het knapperige van de paneermeel van wat toegevoegde waarde.
Maar menige bal waarmee ik in aanraking kom, heeft te maken met een korstje dat ook op het podium wil.
En zo werkt het gewoon niet. Podium is voor de ragout. Punt.
Ik snap ze wel hoor, die dikke-korstjes-ballen-producenten: ze bakken veel veiliger en… paneermeel is echt wel ’n stukje goedkoper dan de vulling.
En het bakken van een mooie, subtiele bitterbal is echt opletten.
Als die bal ligt te floaten in dat hete, glinsterende, goudgele oliebadje,
ontstaat er iets in die bal dat hem doet identificeren aan de Vesuvius.
Bij de minste opening in de korst spuit de ragout eruit. En dan is er niks meer aan te doen.
En echt niet iedere ballenbakker heeft het technische oog, het bijbehorende gevoel voor timing en genoeg liefde voor de bal om hiermee te kunnen werken.
Living on the edge…
Daarom: niks dan lof van mij voor deze ‘bold’ bal.
Hij deed me, zoals ik wel vaker heb met gefrituurd eten, denken aan het leven zelf.
Ik mag ook best wat vaker ‘on the edge’ leven zoals deze fantastische Iberico-bal.
Toch een beetje ingeslopen dat ik mezelf gedraag als een bitterbal met dikke korst
en dat ik dan net te lang blijf sudderen in een te hete situatie.
Op tijd vertrekken is misschien wel de boodschap van bitterballen.
Aan ons.
En van mij aan jou.
Proost!! Op het leven.
En op bitterballen met een dun korstje.
P.s. Mijn Nederlandse favoriete bal? Bitterballen van Mora en…..de bitterballen van de Bourgondiër.
Liefst met mayonaise met daardoorheen een drupje mosterd.
Niet gesponsord maar dat zou eigenlijk wel moeten, ben echt wel verantwoordelijk voor tenminste 10% van de landelijke productie.
Misschien dat ik ze vraag om een bijdrage als het tijd wordt voor een bitterballen-liposuctie….🤔
Op zoek naar meer Borrel inspiratie?
Heb ik een boek over geschreven. 249 pagina’s schoon aan de haak. Klik hier voor meer info of om te bestellen.
Wat een pareltje is dit borrelboek geworden!
Van begin tot eind straalt het enthousiasme, warmte en humor uit.
De prachtige foto’s nodigen direct uit om de recepten uit te proberen, en die eenvoud in de recepten is echt een verademing.
Het voelt alsof je iedereen – van keukenprins tot beginner – wilt laten genieten van het borrelen zonder stress.
Heerlijk jouw down-to-earth humor. Jouw boek is zonder twijfel mijn go-to voor borrelinspiratie!
-Cheerzzz, Joyce🍹-
…………………………………………….
Ik heb hem cadeau gekregen van de Sint. Ik kom al de hele avond niet verder dan ‘Het belang van Serranoham’ als je huis in brand staat, omdat ik steeds dubbel lig…
Wat een verdomd praktische tips toch🔥
Het is een hit dit boek! Een must op iedere borreltafel!
…………………………………………….
Wat een heerlijk boek!
Wij levensgenieters (Jessica van Vlimmeren) heeft wat ze predikt fantastisch uitgedragen in haar boek: Borrelboek Vol.1.
Je krijgt water in je mond als je het doorbladert en hebt meteen zin mensen uit te nodigen en deze happen te serveren. Kopen dat boek!
-Roland Peijnenburg-
…………………………………………….
Mon Dieu. Het zijn de eerste woorden die binnenkomen zodra ik het boek van Jes open.
Al jaren fan van haar culinaire reis. De eenvoud en toegankelijkheid maakt dit boek een uitstekende basis om jezelf en gasten gastronomisch te prikkelen en te verblijden.
Intense smaken, subtiele tonen van verfijnde wijnen met een stoute touch (wit en blauw). Het boek leest heerlijk weg met persoonlijke anekdotes en neigt om de keuken in te rennen en je vrienden te bellen. De waan van de dag te vergeten en je culinair te laten kietelen. Ik trek me terug in mijn wijnkamer. Zet che vuole questa musica stasera hard aan. Een mooie wijn en lekker hapje erbij… laat die lazy sunday maar in de avond overgaan. Mio dio!
-Michael van Hulst-
…………………………………………….
Jessica’s borrelboel is een absolute aanrader voor iedereen die van gezelligheid, lekkere wijnen en hapjes houdt!
Van alleen de omslag word je al vrolijk en de humoristische beschrijvingen in haar teksten laten je hardop lachen. De recepten zijn geen ingewikkelde kookkunsten. Een supertof boek om aan jezelf of die ene leukerd in je omgeving cadeau te doen!
-Debby Franken-
…………………………………………….
Een boek vol gezelligheid, leuke borrelideetjes met oude bekende ingrediënten maar ook gedurfde hippe nieuwe combinaties.
Van frikandel tot oester, alles overgoten met het juiste wijntje. Wij bladerden er doorheen en renden meteen naar de winkel voor dat broodje ham, pesto, burrata.
Gewoon zomaar, om 4u ’s middags, omdat het kon.
-Elke van Uffelen-
…………………………………………….
Het borrelboek is echt een musthave voor iedereen die van lekker eten, goede wijn en gezelligheid houdt. Jessica geeft hele laagdrempelige tips om in een handomdraai een overheerlijke borrelplank te maken. De humor waarmee ze schrijft maakt elke bladzijde weer een genietmoment voor de lezer. En dan kun je daarna ook nog eens snel en praktisch aan de slag om vervolgens tijdens de borrel de show te stelen 😉
-Anoek Beekhuizen-
…………………………………………….
Blij met dit cadeau voor mezelf! Ik ga ervan genieten.
Mijn oog viel net al op een wereld quote die in dit boek staat; GELUK HEEFT 5 LETTERS, NET ALS WIJJN…
-Jerney-
…………………………………………….
Er staat volume 1 op de voorkant. Dat betekent dat er ook een volume 2 gaat komen toch?
Hoop het in ieder geval. Heb nog nooit zo genoten als van de naturel chips met een dip met foie gras.
Nu de rest nog proeven!
-Angela Stok-
…………………………………………….
Ben zo aan het genieten van het borrelboek!
Ontzettend knap en geestig geschreven.
-Margot-
…………………………………………….
Het is echt een prachtig boek met een lach.
Word er echt vrolijk van!
-Anneke-
…………………………………………….
Helemaal in mijn nopjes want mijn Borrelboek is binnen. En wat een geweldig boek.
Echt een aanrader voor jezelf of om iemand cadeau te geven!
-Melanie-
…………………………………………….
Naast dat er in dit boek heerlijk, eenvoudig te bereiden borrelhapjes inclusief bijpassende wijnen staan, is het ook nog eens een feestje om te lezen.
De persoonlijke verhalen van Jessica bevatten de nodige humor en zelfspot die vanzelf een glimlach op mijn gezicht toverden.
-Mariëlle Slappendel-
Laat dan hier je gegevens achter!